Dag 0: de Anti-Klik
Het is natuurlijk een complete schande, zeker achteraf gezien, om jezelf te moeten hoereren voor de idioterie die komen gaat, aka solliciteren. Zeker voor Dierentuin BV.
Maar ik was kennelijk perfect voor die functie. Na drie gesprekken, twee psychologische testen, een wiskundige test en een rectaal onderzoek; ik was perfect. Ik was net anale seks, waar alle partijen (jij, ik, de kijkers) blij van werden. Mijn vleesstaaf raakt alleen net, en komt bij het uitschuiven er shitloos uit.
De functie als medewerkend medewerker was binnen. Mijn vierde gesprek was met de grootste baas, meneer Eindbaas, en dit gesprek was om te zeggen dat het een done deal was. Maar later dit gesprek zou ook nog iemand anders willen aanschuiven, iemand waar ik vaak mee te maken zou kunnen hebben. Hij werkte daar al een tijdje (als je 5 jaar een tijdje vindt), en wilde zich niet buitengesloten voelen. Sure. Klinkt als een begaand persoon...
In komt meneer Pindakaas. Hij heet zo, omdat hij alltijd een duidelijk punt maakt bij iedereen, dat hij zich nederlander voelt. Ongeacht dat zijn ouders pindas zijn. Zijn letterlijke woorden, niet de mijne. Dus aanklachten graag naar zijn adres. Ik ben maar de boodschapper. Ik heb hem letterlijk zichzelf zien voorstellen bij anderen: "Hoi, ik ben meneer Pindakaas. Ik voel mijn nederlander van binnen". Heeft niemand hem verteld dat de oorlog over is?
Meneer Pindakaas komt beetje warrig en gestresst de kamer ingestormd, met zijn iPadje, en zit zichzelf neer. Meneer Eindbaas zat nog in de kamer, en bleef dit gedurende het hele volgende gesprek van 5 minuten doen. Onthou even nog een keer; meneer Eindbaas is de grootste baas in het bedrijf.
"Nou, ik heb helemaal geen tijd", begon meneer Pindakaas, "Maar vertel wat over jezelf". Dit alles zonder echt op te kijken van zijn Angry Birds. *innerlijke zucht aan mijn kant*
"Mijn naam is Marhime..."
"Weet je wat, stop maar", werd ik onderbroken, "Ik zal eerlijk zijn. Ik denk dat je dit helemaal niet kan, maar meneer Eindbaas heeft al besloten. Maar als je aan mij vraagt, ik denk dat je ongeschikt ben". En waarop baseert meneer Pindakaas dat? Dat hoefde hij niet te verklaren. "Ik denk dat we klaar zijn hier, meneer Eindbaas? Kan ik gaan, want ik heb meetings". Hij werd ge-excuseerd en mocht van tafel.
Deze hele ontmoeting was een regelrechte belediging naar iedereen in de kamer toe, en een goed begin van een werkrelatie. Op naar Dag 1: Welkom tot de Beestenbende!
Maar ik was kennelijk perfect voor die functie. Na drie gesprekken, twee psychologische testen, een wiskundige test en een rectaal onderzoek; ik was perfect. Ik was net anale seks, waar alle partijen (jij, ik, de kijkers) blij van werden. Mijn vleesstaaf raakt alleen net, en komt bij het uitschuiven er shitloos uit.
De functie als medewerkend medewerker was binnen. Mijn vierde gesprek was met de grootste baas, meneer Eindbaas, en dit gesprek was om te zeggen dat het een done deal was. Maar later dit gesprek zou ook nog iemand anders willen aanschuiven, iemand waar ik vaak mee te maken zou kunnen hebben. Hij werkte daar al een tijdje (als je 5 jaar een tijdje vindt), en wilde zich niet buitengesloten voelen. Sure. Klinkt als een begaand persoon...
In komt meneer Pindakaas. Hij heet zo, omdat hij alltijd een duidelijk punt maakt bij iedereen, dat hij zich nederlander voelt. Ongeacht dat zijn ouders pindas zijn. Zijn letterlijke woorden, niet de mijne. Dus aanklachten graag naar zijn adres. Ik ben maar de boodschapper. Ik heb hem letterlijk zichzelf zien voorstellen bij anderen: "Hoi, ik ben meneer Pindakaas. Ik voel mijn nederlander van binnen". Heeft niemand hem verteld dat de oorlog over is?
Meneer Pindakaas komt beetje warrig en gestresst de kamer ingestormd, met zijn iPadje, en zit zichzelf neer. Meneer Eindbaas zat nog in de kamer, en bleef dit gedurende het hele volgende gesprek van 5 minuten doen. Onthou even nog een keer; meneer Eindbaas is de grootste baas in het bedrijf.
"Nou, ik heb helemaal geen tijd", begon meneer Pindakaas, "Maar vertel wat over jezelf". Dit alles zonder echt op te kijken van zijn Angry Birds. *innerlijke zucht aan mijn kant*
"Mijn naam is Marhime..."
"Weet je wat, stop maar", werd ik onderbroken, "Ik zal eerlijk zijn. Ik denk dat je dit helemaal niet kan, maar meneer Eindbaas heeft al besloten. Maar als je aan mij vraagt, ik denk dat je ongeschikt ben". En waarop baseert meneer Pindakaas dat? Dat hoefde hij niet te verklaren. "Ik denk dat we klaar zijn hier, meneer Eindbaas? Kan ik gaan, want ik heb meetings". Hij werd ge-excuseerd en mocht van tafel.
Deze hele ontmoeting was een regelrechte belediging naar iedereen in de kamer toe, en een goed begin van een werkrelatie. Op naar Dag 1: Welkom tot de Beestenbende!