Dag 3: Sinterklaas komt vroeg dit jaar
Wie op dit punt, hoofdstuk 3 al, nog denkt dat meneer Pindakaas een sympatieke vent is die een kans buiten de gevangenis verdient, snapt het volgens mij niet helemaal. Laten we gewoon verdergaan.
Ik werk dus op afdeling Geld. De afdeling die eigenlijk bekijkt of er genoeg geld binnenstroomt, nadat mensen hun uiterste best doen om het uit te geven. Een beetje bedrijf kijkt dat periodiek. Per maand bijvoorbeeld. Mijn afdeling was daar verantwoordelijk voor.
We maken de planning die zegt wat iedereen moet doen, omdat WIJ het moeten rapporteren. Daarna voeren WIJ de genoemde taken voor iedereen ook nog eens uit. Want zij, de anderen, worden tenslotte niet betaald (in geld) om te begrijpen dat geld belangrijk is, om te weten of er genoeg geld overblijft om salarissen uit te betalen. Als ze maar betaald worden (in fukking geld).
Het is dan ook een beetje een drukke periode, waar je soms (lees twee weken per maand, standaard) moet overwerken. Zeg van 07:00 tot 23:00. Op kantoor. Later mocht dit ook thuis, dank je wel. Maar die uren mocht je niet meer opschrijven. Want voor wat, hoort wat. Je mocht thuis verder werken, was de win. De loss was dat het in jouw vrije tijd was.
Geen ander afdeling had deze fantastisch doordachte regeling. Ze hoefden immers niet (over) te werken. De manager toendertijd bracht het echt als een win-win situatie. Ik kon amper bedenken hoe ze uberhaupt op het idee zijn gekomen om dit als iets goeds te verkopen. Ik gaf hem volgens mij zelfs een slow clap voor het lef dat hij vertoonde om dit mee te willen delen. OP GODS GROENE AARDE. IK MAG OP EIGEN KOSTEN THUIS ONBETAALD VERDER WERKEN? BUITEN ELK NORMAAL TIJDSTIP DAT EEN MENS HOORT TE SLAPEN OF TE ONTSPANNEN? DUS TUSSEN 23:00 EN 07:00? DANK U WEL, MENEER MANAGER, LAAT ME ALSJEBLIEFT OP MIJN KNIEEN VALLEN EN MIJN TONG DIEP TUSSEN UW TENEN LATEN LIKKEN VOOR DIT AANBOD!
Ow, daarvoor konden we wel uren schrijven en laten compenseren (tijd voor tijd), OH MIJN GOD. KERST KOMT DIT JAAR ECHT VROEG OP MIJN GEZICHT! *
Het was rond deze tijd dat ik mijn directe collegas leerde kennen. Dat was natuurlijk het idee van die manager. Een gezamelijke vijand brengt mensen samen. En deze mensen hebben diezelfde manager ook de deur laten zien een paar maanden later. Geen traan werd gelaten toen.
De bovengenoemde regeling bleef gelukkig wel intact, ook na zijn vertrek. Een gegeven paard wilt niemand terug.
Ik werk dus op afdeling Geld. De afdeling die eigenlijk bekijkt of er genoeg geld binnenstroomt, nadat mensen hun uiterste best doen om het uit te geven. Een beetje bedrijf kijkt dat periodiek. Per maand bijvoorbeeld. Mijn afdeling was daar verantwoordelijk voor.
We maken de planning die zegt wat iedereen moet doen, omdat WIJ het moeten rapporteren. Daarna voeren WIJ de genoemde taken voor iedereen ook nog eens uit. Want zij, de anderen, worden tenslotte niet betaald (in geld) om te begrijpen dat geld belangrijk is, om te weten of er genoeg geld overblijft om salarissen uit te betalen. Als ze maar betaald worden (in fukking geld).
Het is dan ook een beetje een drukke periode, waar je soms (lees twee weken per maand, standaard) moet overwerken. Zeg van 07:00 tot 23:00. Op kantoor. Later mocht dit ook thuis, dank je wel. Maar die uren mocht je niet meer opschrijven. Want voor wat, hoort wat. Je mocht thuis verder werken, was de win. De loss was dat het in jouw vrije tijd was.
Geen ander afdeling had deze fantastisch doordachte regeling. Ze hoefden immers niet (over) te werken. De manager toendertijd bracht het echt als een win-win situatie. Ik kon amper bedenken hoe ze uberhaupt op het idee zijn gekomen om dit als iets goeds te verkopen. Ik gaf hem volgens mij zelfs een slow clap voor het lef dat hij vertoonde om dit mee te willen delen. OP GODS GROENE AARDE. IK MAG OP EIGEN KOSTEN THUIS ONBETAALD VERDER WERKEN? BUITEN ELK NORMAAL TIJDSTIP DAT EEN MENS HOORT TE SLAPEN OF TE ONTSPANNEN? DUS TUSSEN 23:00 EN 07:00? DANK U WEL, MENEER MANAGER, LAAT ME ALSJEBLIEFT OP MIJN KNIEEN VALLEN EN MIJN TONG DIEP TUSSEN UW TENEN LATEN LIKKEN VOOR DIT AANBOD!
Ow, daarvoor konden we wel uren schrijven en laten compenseren (tijd voor tijd), OH MIJN GOD. KERST KOMT DIT JAAR ECHT VROEG OP MIJN GEZICHT! *
Het was rond deze tijd dat ik mijn directe collegas leerde kennen. Dat was natuurlijk het idee van die manager. Een gezamelijke vijand brengt mensen samen. En deze mensen hebben diezelfde manager ook de deur laten zien een paar maanden later. Geen traan werd gelaten toen.
De bovengenoemde regeling bleef gelukkig wel intact, ook na zijn vertrek. Een gegeven paard wilt niemand terug.
* : Even nog hoor. Maar is er dan helemaal niemand bij het verzinnen van deze regeling die zegt: "Dit is misschien een slecht idee?". Of degene die het moet brengen, die zegt "Hoe de hel moet ik deze dode kat verkopen aan een vegatarier?". Niemand?
Zei het management echt van: "Nou laten we ze iets afpakken, en eisen dat ze nog iets inleveren ook als naschop? Iets dat we van geen andere afdeling binnen ons bedrijf vragen op de een of andere manier?". Serieus, zere neus? Of ging het meer van: "Nou, deze afdeling lijkt te werken. Dan kunnen ze ook wel kenkerhard werken. Toch?".
Het is dit vraagstuk, deze onmetelijke domheid, dat de natuurwetenschappers weerhoudt om de zin des leven uit te vogelen. Het is dit vleesgeworden constructie van stinkende stront dat de hele mensheid van weerhoudt om de volgende stap in evolutie te maken.