Dag 14: Ouwe doos
Ik heb een beetje het idee dat meneer Pindakaas vergeten wordt. Een democratische stem zou zeggen "weg ermee", en daarom, geheel volgens europese regels, gaan we weer goede herinneringen ophalen.
Waar zal ik mee beginnen? Laten we in de tijdmachine stappen en terug gaan naar mijn eerste week. Het was niet mijn ergste week bij Dierentuin BV, maar ik denk dat het vanaf daar afgestompt is.
In mijn eerste week dus, tijdens een PMS, moest er natuurlijk een uitzondering ergens gebeuren in mijn portfolio. Iets dat door meneer Pindakaas zelf uitgevonden was. Jaren terug. Kan ik een Uh-Oh krijgen?
Laat ik het samenvatten met dat er een spreadsheet ingevuld moest worden. Een sheet die jaren gebruikt werd, door al mijn voorgangers, en ook, je raadt het nooit, meneer Pindakaas zelf! Het was ook gemaakt door meneer Pindakaas. De file was lelijk en onpraktisch, en zijn naam stond erbij, als schrijver van het bestand (created by).
Dus, gezien het mijn eerste week was, en het mij uitgelegd was door hem om het te gebruiken, en iedereen hiervoor het ook gebruikte; Marhime gebruikt het ook.
Komt die man opeens schreeuwend naar de afdeling (hij hoort bij de afdeling, maar zondert zichzelf af. En ik ga dat niet ontmoedigen). Iedereen moest het horen, dat Marhime een formulier had ingevuld die best wel stom was. De berekeningen waren stom, etc.
De confrontatie dat het zijn bestand was, die hij in het verleden ook gebruikt, EN GEMAAKT, had (bewijs in het systeem), etc. kreeg alleen het antwoord. "Daar weet ik niks meer van af, dat heb jij vast gedaan. Volgens mij lieg jij". Hoe kan ik iets in het systeem verzinnen, in perioden die al gesloten zijn of waar ik niet eens gewerkt had? Met welk doel ook? Hallo, eerste week? En hoe ging het vroeger aan toe dan, al die tijd dat je er al zat? Dit zie je voor het eerst? Hij droop minder schreeuwend af, dan hij net aan kwam stormen...
Wat ik me ook herinner/afvraag was zijn positie. Hij zat nooit bij de afdeling. Neen, op kantoor zat hij als sinds mijn Dag 1 in de buurt waar de managers zaten. Hij had een kamertje ingenomen en dat was met de tijd zijn kantoor geworden. Hij verkocht zich bij de nieuwe mensen ook als de manager van de afdeling, etc. En begon dat te geloven.
In de tussentijd ging het niet zo goed met Dierentuin BV, en mensen moesten werken om alles overeind te houden. Ook meneer Pindakaas moest er aan geloven. De Eindbaas stuurde hem weg en hij moest weer bij het klootjesvolk, wij/ons, zitten. Plus, hij moest meedraaien.
"Zo moeilijk is het niet, toen ik het deed...", nou ik kan je vertellen dat het voor afdeling Geld (het werkende gedeelte) het wel heel moeilijk is gemaakt. In zijn tijd was er 1 portfolio, en dan vele malen kleiner. PMS was er niet, en veel simpeler. Het is door zijn eigen toedoen dat het een opgeblazen geheel is. ALLES moest verklaard worden. Dat stelde hij voor, en eiste dat van zijn teamgenoten. Hij zag zichzelf als denkvader van dat alles, en daarom iemand die de antwoorden had. Maar nee.
Hij kwam verslagen lachend van die troon, en vroeg olijk/onwetend stom en in zijn handjes wrijvend: "Zo, hoe kan ik helpen dan?". Ja, want dat is wat hij deed. Helpen, en zeker ons een plezier doen. De charmeur, die man. Hij werd doorgestuurd naar mij. "Neem maar portfolio 1", zei ik zonder op te kijken. "Is het al af dan?".
Kijk, hier moesten mensen mij tegenhouden om die man niet meteen het raam uit te gooien. Je hebt net een waarschuwing gehad, waarbij Eindbaas twijfelt aan jouw waarde voor het bedrijf. En jouw antwoord is gewoon hetzelfde doen (zogenaamd kijken wat wij doen). Nee, je moet het oppakken en van begin tot einde afmaken. Net zoals vroeger.
"Ja, maar dat wil ik niet. Maak het maar eerst af. Dan kijk ik of het goed is". Ik weet eerlijk gezegd echt niet meer wat hierna gebeurd is, maar die man ging uiteindelijk ergens zitten en alsnog een andere portfolio "controleren". Ik weet alleen nog dat hij drie uren later opstond, en zei "Klaar". En weg liep. Een paar keer in die drie uren werd er wederom afgevraagd wat hij aan het doen was. Hij liep wat rond, probeerde nog langs het management praatjes te maken, viel de secretaresses lastig, bla. Mensen, die niet ik waren, vroegen het af.
Zijn werk kwam langs. En ik moest hem controleren tussen mijn eigen hectiek door. Wat had die man gedaan? Niks. Hij pakte iets op en in rood stond er "Kijk er naar". Hij had dus alsnog alleen... niks gedaan. En vol trots ook...
Waar zal ik mee beginnen? Laten we in de tijdmachine stappen en terug gaan naar mijn eerste week. Het was niet mijn ergste week bij Dierentuin BV, maar ik denk dat het vanaf daar afgestompt is.
In mijn eerste week dus, tijdens een PMS, moest er natuurlijk een uitzondering ergens gebeuren in mijn portfolio. Iets dat door meneer Pindakaas zelf uitgevonden was. Jaren terug. Kan ik een Uh-Oh krijgen?
Laat ik het samenvatten met dat er een spreadsheet ingevuld moest worden. Een sheet die jaren gebruikt werd, door al mijn voorgangers, en ook, je raadt het nooit, meneer Pindakaas zelf! Het was ook gemaakt door meneer Pindakaas. De file was lelijk en onpraktisch, en zijn naam stond erbij, als schrijver van het bestand (created by).
Dus, gezien het mijn eerste week was, en het mij uitgelegd was door hem om het te gebruiken, en iedereen hiervoor het ook gebruikte; Marhime gebruikt het ook.
Komt die man opeens schreeuwend naar de afdeling (hij hoort bij de afdeling, maar zondert zichzelf af. En ik ga dat niet ontmoedigen). Iedereen moest het horen, dat Marhime een formulier had ingevuld die best wel stom was. De berekeningen waren stom, etc.
De confrontatie dat het zijn bestand was, die hij in het verleden ook gebruikt, EN GEMAAKT, had (bewijs in het systeem), etc. kreeg alleen het antwoord. "Daar weet ik niks meer van af, dat heb jij vast gedaan. Volgens mij lieg jij". Hoe kan ik iets in het systeem verzinnen, in perioden die al gesloten zijn of waar ik niet eens gewerkt had? Met welk doel ook? Hallo, eerste week? En hoe ging het vroeger aan toe dan, al die tijd dat je er al zat? Dit zie je voor het eerst? Hij droop minder schreeuwend af, dan hij net aan kwam stormen...
Wat ik me ook herinner/afvraag was zijn positie. Hij zat nooit bij de afdeling. Neen, op kantoor zat hij als sinds mijn Dag 1 in de buurt waar de managers zaten. Hij had een kamertje ingenomen en dat was met de tijd zijn kantoor geworden. Hij verkocht zich bij de nieuwe mensen ook als de manager van de afdeling, etc. En begon dat te geloven.
In de tussentijd ging het niet zo goed met Dierentuin BV, en mensen moesten werken om alles overeind te houden. Ook meneer Pindakaas moest er aan geloven. De Eindbaas stuurde hem weg en hij moest weer bij het klootjesvolk, wij/ons, zitten. Plus, hij moest meedraaien.
"Zo moeilijk is het niet, toen ik het deed...", nou ik kan je vertellen dat het voor afdeling Geld (het werkende gedeelte) het wel heel moeilijk is gemaakt. In zijn tijd was er 1 portfolio, en dan vele malen kleiner. PMS was er niet, en veel simpeler. Het is door zijn eigen toedoen dat het een opgeblazen geheel is. ALLES moest verklaard worden. Dat stelde hij voor, en eiste dat van zijn teamgenoten. Hij zag zichzelf als denkvader van dat alles, en daarom iemand die de antwoorden had. Maar nee.
Hij kwam verslagen lachend van die troon, en vroeg olijk/onwetend stom en in zijn handjes wrijvend: "Zo, hoe kan ik helpen dan?". Ja, want dat is wat hij deed. Helpen, en zeker ons een plezier doen. De charmeur, die man. Hij werd doorgestuurd naar mij. "Neem maar portfolio 1", zei ik zonder op te kijken. "Is het al af dan?".
Kijk, hier moesten mensen mij tegenhouden om die man niet meteen het raam uit te gooien. Je hebt net een waarschuwing gehad, waarbij Eindbaas twijfelt aan jouw waarde voor het bedrijf. En jouw antwoord is gewoon hetzelfde doen (zogenaamd kijken wat wij doen). Nee, je moet het oppakken en van begin tot einde afmaken. Net zoals vroeger.
"Ja, maar dat wil ik niet. Maak het maar eerst af. Dan kijk ik of het goed is". Ik weet eerlijk gezegd echt niet meer wat hierna gebeurd is, maar die man ging uiteindelijk ergens zitten en alsnog een andere portfolio "controleren". Ik weet alleen nog dat hij drie uren later opstond, en zei "Klaar". En weg liep. Een paar keer in die drie uren werd er wederom afgevraagd wat hij aan het doen was. Hij liep wat rond, probeerde nog langs het management praatjes te maken, viel de secretaresses lastig, bla. Mensen, die niet ik waren, vroegen het af.
Zijn werk kwam langs. En ik moest hem controleren tussen mijn eigen hectiek door. Wat had die man gedaan? Niks. Hij pakte iets op en in rood stond er "Kijk er naar". Hij had dus alsnog alleen... niks gedaan. En vol trots ook...