Dag 9: De onheilige Drie (deel 1)
Met de komst van Babu was het feest compleet. We hadden meneer Pindakaas, Babu, en de General Manager. Laten we hem Nietsnut de Boer noemen.
Alles raakte in een stroomversnelling, het dagelijkse verdriet vloog voorbij. Dingen, die nergens anders als normaal beschouwd werden, waren bij Dierentuin BV alledaagse gebeurtenissen. Zo kwam het dat een jaar voorbij ging, en er gepraat moest worden over prestaties. Ik heb in totaal twee gehad, allebei rampzalig onprofessioneel slecht.
Tussentijdse beoordeling
Ergens halverwege het jaar, bij de eerste verlenging van een halfjaar, werd ik onverwachts beoordeeld door meneer Pindakaas. We hadden zo een fijne relatie besloot Babu, hij is vast geschikt! Let wel op, ik had haar aangegeven dat er iets gedaan moest worden aan zijn gedrag op de werkvloer; de mogelijke fraude, zijn gedrag naar mij en anderen. Hij wees altijd met een beschuldigende vingertje, iets waar hij al een officiele waarschuwing voor had gekregen, voordat ik kwam werken.
Voordat ik kwam werken, was hij ook een keer al gedegradeerd. Het bleek dat hij eerst de afdelingshoofd over de verschillende afdelingen was. Maar het anti-sociaal zijn, gekoppeld met persoonlijke pesterijen, leed to ingrijpen van het hoofdkantoor en Eindbaas.
Nu eiste hij dat hij mij zou beoordelen. We hadden minimaal met elkaar te maken, maar, in Babu's woorden: "Hij kent Marhime het langst. Sinds Dag 0". Goed geredeneerd, kan er niet tegenop. Babu weet het beter. Meisje heeft amper 1 jaar werkervaring, en een positie als assistent voor HR. Ze weet vast wat ze doet.
Dus, meneer Pindakaas en ik zaten in een kamer. 3 uren lang...
Meneer Pindakaas had het beoordelingsformulier reeds ingevuld en eiste dat ik eerst zou tekenen voordat we het zouden inzien of bespreken, want zo werkte dat bij hem. Dat was het eerste half uur, en dat ging niet door. We bespraken toch maar zonder eerst te tekenen.
De beoordeling zat vol met:
In het kort, er werd niet getekend. Niet vooraf niet, niet achteraf niet. Ik schreef nog mijn mening over de beoordeling, wat mijn recht was, of ik tekende of niet. Babu werd gestuurd. Of dat niet misschien weg kan, of met een paar voorgestelde "aanpassingen".
Dit escaleerde zo hoog, dat de hele directie uiteindelijk vroeg wat de vliegende fuck in godsnaam aan de hand was met het kantoor waar ik in zat. Mijn beoordeling werd snel aangepast, maar mijn drie pagina lange tirade over waarom het een farce was, bleef erin. Marhime 1, de rest 0.
Wordt vervolgd
Alles raakte in een stroomversnelling, het dagelijkse verdriet vloog voorbij. Dingen, die nergens anders als normaal beschouwd werden, waren bij Dierentuin BV alledaagse gebeurtenissen. Zo kwam het dat een jaar voorbij ging, en er gepraat moest worden over prestaties. Ik heb in totaal twee gehad, allebei rampzalig onprofessioneel slecht.
Tussentijdse beoordeling
Ergens halverwege het jaar, bij de eerste verlenging van een halfjaar, werd ik onverwachts beoordeeld door meneer Pindakaas. We hadden zo een fijne relatie besloot Babu, hij is vast geschikt! Let wel op, ik had haar aangegeven dat er iets gedaan moest worden aan zijn gedrag op de werkvloer; de mogelijke fraude, zijn gedrag naar mij en anderen. Hij wees altijd met een beschuldigende vingertje, iets waar hij al een officiele waarschuwing voor had gekregen, voordat ik kwam werken.
Voordat ik kwam werken, was hij ook een keer al gedegradeerd. Het bleek dat hij eerst de afdelingshoofd over de verschillende afdelingen was. Maar het anti-sociaal zijn, gekoppeld met persoonlijke pesterijen, leed to ingrijpen van het hoofdkantoor en Eindbaas.
Nu eiste hij dat hij mij zou beoordelen. We hadden minimaal met elkaar te maken, maar, in Babu's woorden: "Hij kent Marhime het langst. Sinds Dag 0". Goed geredeneerd, kan er niet tegenop. Babu weet het beter. Meisje heeft amper 1 jaar werkervaring, en een positie als assistent voor HR. Ze weet vast wat ze doet.
Dus, meneer Pindakaas en ik zaten in een kamer. 3 uren lang...
Meneer Pindakaas had het beoordelingsformulier reeds ingevuld en eiste dat ik eerst zou tekenen voordat we het zouden inzien of bespreken, want zo werkte dat bij hem. Dat was het eerste half uur, en dat ging niet door. We bespraken toch maar zonder eerst te tekenen.
De beoordeling zat vol met:
- Spel- en grammaticafouten.
- Inhoudelijk tegenstrijdigheden
- Geen onderbouwing/feiten (meningen, persoonlijke meningen)
In het kort, er werd niet getekend. Niet vooraf niet, niet achteraf niet. Ik schreef nog mijn mening over de beoordeling, wat mijn recht was, of ik tekende of niet. Babu werd gestuurd. Of dat niet misschien weg kan, of met een paar voorgestelde "aanpassingen".
Dit escaleerde zo hoog, dat de hele directie uiteindelijk vroeg wat de vliegende fuck in godsnaam aan de hand was met het kantoor waar ik in zat. Mijn beoordeling werd snel aangepast, maar mijn drie pagina lange tirade over waarom het een farce was, bleef erin. Marhime 1, de rest 0.
Wordt vervolgd