Ik was van het weekend in het fijne Belgie. Het land van de zachte "G" en waar jolijt een woord is. Heel West-Europa en alle geintegreerde allochtonen beschrijven de Belgen als dom. Maar de schattige type dom. Beetje Forrest Gump. Niet slim, maar grappig. Net als een aap die met zijn eigen poep speelt.
Nou, dit weekend: niets van dat is waar. Het begon allemaal met een kraamvisite. Dat was in een ziekenhuis ergens. We parkeerden in de ondergrondse parkeergarage. Tot hier nog alles ok.
Eerste wat meteen opviel. Belgen doen niet aan creditcards, dat is ok. Maar hun machines accepteren alleen muntgeld of 5-euro biljetten. Dat is leuk, maar de pinautomaat boven geeft alleen minimaal 20-euro biljetten uit. En noch de cafetaria, noch de giftshop, de balie of de afdeling Operatie kon wisselen. Daar zit je dan met je geld en je auto.
Krijg je het advies om gewoon tot aan de slagboom te rijden en aan te bellen dat je niet kon wisselen. Eis dat je door wilt rijden. De eerste hint dat dit geen goed idee was, was normaal fatsoen. Keiharde logica zei dat dit niet zou werken. Maar dit was Belgie! En wanneer in Belgie... doe je wat een Belg ook zou doen. Dat is integreren!
Natuurlijk werkte dat niet. Niemand nam op natuurlijk, terwijl ik al bij de slagbomen stond. En auto's waren achter me aan het opstapelen, en begonnen te toeteren. Dit gebeurde vast vaker, want er was een parkeerplek NAAST de slagboom. Dan maar daar even stilstaan.
Belgs vrouwtje rolt haar raam naar beneden en ziet wat Aziaten in de auto zitten. Met een hele langzame en luide stem: "Je moet wel kaartje indoen". Ze deed de beweging voor. Ja dank je wel, dat had ik door. "Jullie wel betaald hebben? Met geld?".
Ik legde in normaal nederlands de paradox uit van de betaalautomaat en de pinautomaat uit. Dit frustreerde haar. Ze keek vies, haalde haar schouders op en reed gewoon door. Het leek even alsof ze kon wisselen, maar nee. Gewoon gas.
Geen sarcastische "nou, veel succes, he" of "de balluh!" of iets dergelijks. Ons gesprek kwam gewoon zo ten einde. Waarom leg ik het dan uit?
Enfin, ik stapte de auto uit en probeerde op een andere (legale) manier aan wisselgeld te komen. Dus ik spreek een vrouwtje op straat aan. "Mevrouw, dit is geen prank of hoe je het tegenwoordig noemt, maar zou ik een briefje van twintig kunnen wisselen voor de parkeerautomaat?". Ik wees naar mijn auto, liet mijn biljet zien, mijn vrouw zwaaide vanuit de auto.
Mevrouw begint bijna krijsend met haar handtas te slaan en te schreeuwen dat ze verkracht werd. WTF?!?!?!
Uiteindelijk ontsnapten we voordat de politie kwam, en terwijl we wegreden, zei mijn vrouw nog dat dit normaal was in Belgie. Ze zijn beetje wereldvreemd, m.a.w. racistisch. Toen mijn vrouw en ik nog daten (date-ten in de verleden tijd???), vroeg een van haar vriendinnen ook al: "Ow, is hij ook een spleetoogje?". Ben klaar met Belgen. Kapot domme mensen.
Nou, dit weekend: niets van dat is waar. Het begon allemaal met een kraamvisite. Dat was in een ziekenhuis ergens. We parkeerden in de ondergrondse parkeergarage. Tot hier nog alles ok.
Eerste wat meteen opviel. Belgen doen niet aan creditcards, dat is ok. Maar hun machines accepteren alleen muntgeld of 5-euro biljetten. Dat is leuk, maar de pinautomaat boven geeft alleen minimaal 20-euro biljetten uit. En noch de cafetaria, noch de giftshop, de balie of de afdeling Operatie kon wisselen. Daar zit je dan met je geld en je auto.
Krijg je het advies om gewoon tot aan de slagboom te rijden en aan te bellen dat je niet kon wisselen. Eis dat je door wilt rijden. De eerste hint dat dit geen goed idee was, was normaal fatsoen. Keiharde logica zei dat dit niet zou werken. Maar dit was Belgie! En wanneer in Belgie... doe je wat een Belg ook zou doen. Dat is integreren!
Natuurlijk werkte dat niet. Niemand nam op natuurlijk, terwijl ik al bij de slagbomen stond. En auto's waren achter me aan het opstapelen, en begonnen te toeteren. Dit gebeurde vast vaker, want er was een parkeerplek NAAST de slagboom. Dan maar daar even stilstaan.
Belgs vrouwtje rolt haar raam naar beneden en ziet wat Aziaten in de auto zitten. Met een hele langzame en luide stem: "Je moet wel kaartje indoen". Ze deed de beweging voor. Ja dank je wel, dat had ik door. "Jullie wel betaald hebben? Met geld?".
Ik legde in normaal nederlands de paradox uit van de betaalautomaat en de pinautomaat uit. Dit frustreerde haar. Ze keek vies, haalde haar schouders op en reed gewoon door. Het leek even alsof ze kon wisselen, maar nee. Gewoon gas.
Geen sarcastische "nou, veel succes, he" of "de balluh!" of iets dergelijks. Ons gesprek kwam gewoon zo ten einde. Waarom leg ik het dan uit?
Enfin, ik stapte de auto uit en probeerde op een andere (legale) manier aan wisselgeld te komen. Dus ik spreek een vrouwtje op straat aan. "Mevrouw, dit is geen prank of hoe je het tegenwoordig noemt, maar zou ik een briefje van twintig kunnen wisselen voor de parkeerautomaat?". Ik wees naar mijn auto, liet mijn biljet zien, mijn vrouw zwaaide vanuit de auto.
Mevrouw begint bijna krijsend met haar handtas te slaan en te schreeuwen dat ze verkracht werd. WTF?!?!?!
Uiteindelijk ontsnapten we voordat de politie kwam, en terwijl we wegreden, zei mijn vrouw nog dat dit normaal was in Belgie. Ze zijn beetje wereldvreemd, m.a.w. racistisch. Toen mijn vrouw en ik nog daten (date-ten in de verleden tijd???), vroeg een van haar vriendinnen ook al: "Ow, is hij ook een spleetoogje?". Ben klaar met Belgen. Kapot domme mensen.