Hoofdstuk 12: Neverwood
Ephram, wiens vader duidelijk niet van hem houdt, want wie geeft zijn kind een naam, die rijmt op leChaam? Zal vast wel de bomb-diggy-di zijn op joodse feestjes. Anyhow, Ephram is hier dus even de hoofdrolspeler, en hij is verhuist naar Neverwood, aka 'daar waar het vlees blijft liggen', en iedereen weet dat dat rot is. Nogmaals; anyhow...
Ephram trok gekke bekken tegen het pak melk. Het geile pak melk. Plaats van herkomst: Tieten. Tieten zitten op meisjes, en meisjes hebben gezichten. Soms. 1 en 1 is twee, en dit pak melk had een gezicht. Genaamd, "Vermist: Dawn Summers, zusje van Buffy Summers...", dat was genoeg kennismaking voor Ephram Sadfuck, en hij begon aan zichzelf te zitten.
Maar Doodhout beneden speelde hard to get (BUNG, woordgrap! - red.). Ephram sloeg zijn aap helemaal de WAO in, maar de wormpiraat weigerde de sticky te schieten. Holy fuck, man, ik heb mijn roeping als schrijver van porno gemist...
"Waarom, god, waarom niet!?!", schreeuwde Ephram, zodat iedereen het kon horen, en hij huilde zichzelf in zijn hoekje in slaap. Met zijn piemeltje nog in zijn handen.
Weet je, vroeger, toen alles nog goed was, had ik een buurman. En met buurman bedoel ik; hij zat naast me. Zijn naam was Ugg. In die tijd heette iedereen Ugg. En de vrouwen, als we de moeite namen, Oe. Soms Aah. Het was een meer simpele tijd. Een beetje Urk, maar dan beschaafd. Dus, de motherfucker van een Ugg wipte, uit het niets, opeens zijn slang uit zijn pels, en liet zijn ding zien wat woede was. Man, het (de hotdog) wist niet wat hem overkwam. Kennelijk, want ondanks de furie, leek het niet dat de Icky-Sticky binnenkort het daglicht zien. Niet dat Ugg, Ugg, of ik, de anderen in de grot, daarop zaten te wachten. We waren simpel, niet achterlijk.
Ugg kreeg blaren en alles, net als Ephram, maar hij ging gewoon door. En dan BOEM, kruisvuur in zijn pants! Ah... good times... en zo kwamen we dus aan vuur. Het verhaal van het wiel is nog grappiger, maar dat is voor een andere keer.
"Ephram? Ben je boven?", hoorde Ephram zijn vrouwvriend, Emily, roepen. Oh my god, hij gaat zo betrapt worden. Dat is zo heet (?). Zou dit de druppel zijn? Letterlijk? "Maar, Ephram, wat doe je nu?", bracht Emily geschokt uit, de handen voor haar mond slaand, toen ze de deur van zijn kamer opendeed.
"WAT DE GODVERREDOMME DENK JE DAT IK AAN HET DOEN BEN, STOMME TRUT!!!", zou een echte man het uitschreeuwen. In dat zelfde moment zou een echte man ook over haar hele gezicht buk-kakken, en haar daarna, terwijl ze aan het huilen is, haar in haar kont nemen. De tranen als glijmiddel gebruikend, natuurlijk. Dat zou hij doen, als hij mans genoeg was. Maar dat was hij niet. Allesbehalve...
Hij stond daar maar als een idioot. Met een pak melk in zijn ene hand, zijn defecte Stegemans in de andere. En natuurlijk, zijn broek op zijn enkels. Oh, en hij had zijn benen vandaag (nog) niet geschoren. Tering, wat een kutdag indeed. Uiteindelijk was het HIJ die huilde, het pak melk nog steeds stevig vastgrijpend, het stond bol van de spanning en wit spul. *
Als de slappe hap dat hij was, stortte hij in elkaar. "Adrian!!!", bracht hij nog hartverscheurend onverstaanbaar uit. Tranen, spuug en snot vlogen uit zijn grote hoofd. Not cool, dude. Maar Emily was of blind of blond (scheelt ook maar een letter, en als je dom bent, weet je toch niet beter), ze aaide hem over zijn bolletje. "Ssssh", suste ze troostend, "Het is niet erg. Emily is hier en Emily neemt je mee naar een leuke plek".
*: Dit is symboliek, mensen! Jaren later dan nu, als mensen zover ontwikkeld zijn dat ze geen kontgaten meer hebben, net als echte vrouwen, want die poepen niet, hoewel ze twee achterkanten bezitten (een voor, en een achter). Dan zullen ze zich afvragen: "Man, ik heb het gevoel dat Marhime hier iets probeert te zeggen. Maar wat?".
Maar dat is later, nu voel jij je gewoon stom. En je weet niet waarom...
Ephram trok gekke bekken tegen het pak melk. Het geile pak melk. Plaats van herkomst: Tieten. Tieten zitten op meisjes, en meisjes hebben gezichten. Soms. 1 en 1 is twee, en dit pak melk had een gezicht. Genaamd, "Vermist: Dawn Summers, zusje van Buffy Summers...", dat was genoeg kennismaking voor Ephram Sadfuck, en hij begon aan zichzelf te zitten.
Maar Doodhout beneden speelde hard to get (BUNG, woordgrap! - red.). Ephram sloeg zijn aap helemaal de WAO in, maar de wormpiraat weigerde de sticky te schieten. Holy fuck, man, ik heb mijn roeping als schrijver van porno gemist...
"Waarom, god, waarom niet!?!", schreeuwde Ephram, zodat iedereen het kon horen, en hij huilde zichzelf in zijn hoekje in slaap. Met zijn piemeltje nog in zijn handen.
Weet je, vroeger, toen alles nog goed was, had ik een buurman. En met buurman bedoel ik; hij zat naast me. Zijn naam was Ugg. In die tijd heette iedereen Ugg. En de vrouwen, als we de moeite namen, Oe. Soms Aah. Het was een meer simpele tijd. Een beetje Urk, maar dan beschaafd. Dus, de motherfucker van een Ugg wipte, uit het niets, opeens zijn slang uit zijn pels, en liet zijn ding zien wat woede was. Man, het (de hotdog) wist niet wat hem overkwam. Kennelijk, want ondanks de furie, leek het niet dat de Icky-Sticky binnenkort het daglicht zien. Niet dat Ugg, Ugg, of ik, de anderen in de grot, daarop zaten te wachten. We waren simpel, niet achterlijk.
Ugg kreeg blaren en alles, net als Ephram, maar hij ging gewoon door. En dan BOEM, kruisvuur in zijn pants! Ah... good times... en zo kwamen we dus aan vuur. Het verhaal van het wiel is nog grappiger, maar dat is voor een andere keer.
"Ephram? Ben je boven?", hoorde Ephram zijn vrouwvriend, Emily, roepen. Oh my god, hij gaat zo betrapt worden. Dat is zo heet (?). Zou dit de druppel zijn? Letterlijk? "Maar, Ephram, wat doe je nu?", bracht Emily geschokt uit, de handen voor haar mond slaand, toen ze de deur van zijn kamer opendeed.
"WAT DE GODVERREDOMME DENK JE DAT IK AAN HET DOEN BEN, STOMME TRUT!!!", zou een echte man het uitschreeuwen. In dat zelfde moment zou een echte man ook over haar hele gezicht buk-kakken, en haar daarna, terwijl ze aan het huilen is, haar in haar kont nemen. De tranen als glijmiddel gebruikend, natuurlijk. Dat zou hij doen, als hij mans genoeg was. Maar dat was hij niet. Allesbehalve...
Hij stond daar maar als een idioot. Met een pak melk in zijn ene hand, zijn defecte Stegemans in de andere. En natuurlijk, zijn broek op zijn enkels. Oh, en hij had zijn benen vandaag (nog) niet geschoren. Tering, wat een kutdag indeed. Uiteindelijk was het HIJ die huilde, het pak melk nog steeds stevig vastgrijpend, het stond bol van de spanning en wit spul. *
Als de slappe hap dat hij was, stortte hij in elkaar. "Adrian!!!", bracht hij nog hartverscheurend onverstaanbaar uit. Tranen, spuug en snot vlogen uit zijn grote hoofd. Not cool, dude. Maar Emily was of blind of blond (scheelt ook maar een letter, en als je dom bent, weet je toch niet beter), ze aaide hem over zijn bolletje. "Ssssh", suste ze troostend, "Het is niet erg. Emily is hier en Emily neemt je mee naar een leuke plek".
*: Dit is symboliek, mensen! Jaren later dan nu, als mensen zover ontwikkeld zijn dat ze geen kontgaten meer hebben, net als echte vrouwen, want die poepen niet, hoewel ze twee achterkanten bezitten (een voor, en een achter). Dan zullen ze zich afvragen: "Man, ik heb het gevoel dat Marhime hier iets probeert te zeggen. Maar wat?".
Maar dat is later, nu voel jij je gewoon stom. En je weet niet waarom...