Melkcel Intermezzo
Dit is het verhaal van de witte melkcel. De wie? De witte melkcel. Dat ben ik. Wat doe ik? Ik drijf een beetje rond in een welgevormde rechtertiet. Dat is eigenlijk best wel paradijselijk.
Samen met mijn melkcel-broeders wachten we op de dag dat we door de tepel mogen. Waarom, vraag je? Tja...
[begin flashback]
Ik was een beetje aan het hangen met de andere melkcellen. En toen:
"Hee! Hallo! Vrienden!", dat brak mijn klomp af, en ik keek om. Recht in...
"Hai. Ik ben een spermacel. Mooi weertje, he?". Die glimlach. Meiose kan nooit goed voor je zijn.
"Zeg... Huh!? Spermacel, zei je dat nou?", en er werd geknikt alsof er geen morgen kwam. "Heb je dan niet misschien ergens de verkeerde afslag genomen?".
Hij keek een beetje wazig om zich heen. En uiteindelijk zag hij het licht.
"Oh, man!", deed hij luidruchtig, "Mijn gezicht moet nu zo rood zijn!". Ik rolde met mijn ogen, "Ja, vast...". En ik draaide me om.
"Weet je wat pas echt vreemd is?", en voordat ik hem kon negeren, "Ik denk dat ik hier geboren ben".
[einde flashback]
Dus, daarom...
Wow, wat is dat dan? TEPELTIJD!!!
YEAH! Ik zeg 'hell yeah'! Daar gaan we dan. Moooeee, motherfucker! Even achterom kijken, om het af te leren. Wow, hubba, hubba! Tie-tuh!
Beste lezer. Het is ik, de melkcel, nog steeds. Wat is nieuw? Nou, ik ben een tiet lichter, en een T-shirt rijker. En het leest: 'Ik-verliet-een-tiet-en-enige-wat-ik-kreeg-was-dit-stink-T-shirt'. Dus, excuseer mijn enthousiasme, dat ik niet meteen om een 'whoop whoop' vraag.
Begrijp me niet verkeerd. Ik klots nog steeds een beetje dom rond. Maar ergens kan je een pak melk niet met een heuse tiet vergelijken...
Oh wauw, beweging. Oh, ik zit nu in een glas. Nou, haal de slingers maar uit de kast, kinders. Nu ga ik door een rietje. Ja, ja, het is allemaal heel spannend hoor, mensen...
En ik onderbreek mijn gaap. "Nether regions, ahoy!", schreeuw ik uit. Wat blijkt? Met een rotgang sjezen we af naar het beloofde land. Geen tijd voor liedjes, want... Wezijnaangekomen! Warm vlees, at last. Ik wil de grond kussen. Tranen wellen op. Het waren tranen van...
"Moeder Tieten! Wie heeft het blik 'onverdund rauw riool' opgemaakt?"
"Holy Sweetmook! Ben toch niet joods?"
"Ey, wie heeft het gas laten aanstaan?"
Er werd hevig geping-pongd met soortgelijke opmerkingen. In opa's blaadjes had ik vernomen dat het broodje rosbief weleens naar bedorven vis kon ruiken. Maar, dit slaat als kut op Derek, zeg!
"Ey, druktemakers!", en... een inheemse negercel wilde onze aandacht. En tering of dat lukte. Hij was groter dan de ruimte tussen Madonnas voortanden!
"Holy kutten in een kerk, en wat moet jij voorstellen, Notorious P.I.G.?"
"Oh god. Ik zie het al, het is weer woensdag", en over zijn schouder, "Poepcel-broerders! De melkcellen zijn hier!".
"Wat? Wow, ho daar, Bubba. Poepcellen?", en ik bladerde in mijn 'Vaginas voor Dummies'. De achterdarm. "Oh shi...".
Samen met mijn melkcel-broeders wachten we op de dag dat we door de tepel mogen. Waarom, vraag je? Tja...
[begin flashback]
Ik was een beetje aan het hangen met de andere melkcellen. En toen:
"Hee! Hallo! Vrienden!", dat brak mijn klomp af, en ik keek om. Recht in...
"Hai. Ik ben een spermacel. Mooi weertje, he?". Die glimlach. Meiose kan nooit goed voor je zijn.
"Zeg... Huh!? Spermacel, zei je dat nou?", en er werd geknikt alsof er geen morgen kwam. "Heb je dan niet misschien ergens de verkeerde afslag genomen?".
Hij keek een beetje wazig om zich heen. En uiteindelijk zag hij het licht.
"Oh, man!", deed hij luidruchtig, "Mijn gezicht moet nu zo rood zijn!". Ik rolde met mijn ogen, "Ja, vast...". En ik draaide me om.
"Weet je wat pas echt vreemd is?", en voordat ik hem kon negeren, "Ik denk dat ik hier geboren ben".
[einde flashback]
Dus, daarom...
Wow, wat is dat dan? TEPELTIJD!!!
YEAH! Ik zeg 'hell yeah'! Daar gaan we dan. Moooeee, motherfucker! Even achterom kijken, om het af te leren. Wow, hubba, hubba! Tie-tuh!
Beste lezer. Het is ik, de melkcel, nog steeds. Wat is nieuw? Nou, ik ben een tiet lichter, en een T-shirt rijker. En het leest: 'Ik-verliet-een-tiet-en-enige-wat-ik-kreeg-was-dit-stink-T-shirt'. Dus, excuseer mijn enthousiasme, dat ik niet meteen om een 'whoop whoop' vraag.
Begrijp me niet verkeerd. Ik klots nog steeds een beetje dom rond. Maar ergens kan je een pak melk niet met een heuse tiet vergelijken...
Oh wauw, beweging. Oh, ik zit nu in een glas. Nou, haal de slingers maar uit de kast, kinders. Nu ga ik door een rietje. Ja, ja, het is allemaal heel spannend hoor, mensen...
En ik onderbreek mijn gaap. "Nether regions, ahoy!", schreeuw ik uit. Wat blijkt? Met een rotgang sjezen we af naar het beloofde land. Geen tijd voor liedjes, want... Wezijnaangekomen! Warm vlees, at last. Ik wil de grond kussen. Tranen wellen op. Het waren tranen van...
"Moeder Tieten! Wie heeft het blik 'onverdund rauw riool' opgemaakt?"
"Holy Sweetmook! Ben toch niet joods?"
"Ey, wie heeft het gas laten aanstaan?"
Er werd hevig geping-pongd met soortgelijke opmerkingen. In opa's blaadjes had ik vernomen dat het broodje rosbief weleens naar bedorven vis kon ruiken. Maar, dit slaat als kut op Derek, zeg!
"Ey, druktemakers!", en... een inheemse negercel wilde onze aandacht. En tering of dat lukte. Hij was groter dan de ruimte tussen Madonnas voortanden!
"Holy kutten in een kerk, en wat moet jij voorstellen, Notorious P.I.G.?"
"Oh god. Ik zie het al, het is weer woensdag", en over zijn schouder, "Poepcel-broerders! De melkcellen zijn hier!".
"Wat? Wow, ho daar, Bubba. Poepcellen?", en ik bladerde in mijn 'Vaginas voor Dummies'. De achterdarm. "Oh shi...".